Idiofony (instrumenty perkusyjne samobrzmiące) - grupa instrumentów muzycznych, w których źródłem dźwięku jest ciało stałe mające niezmienną, naturalną sprężystość. Idiofony nazywane są również samodźwięcznymi - mogą wydawać dźwięki rozproszone lub o określonej częstotliwości. Wysokość dźwięku w idiofonach uzależniona jest od właściwości fizycznych elementu drgającego przede wszystkim masy, dlatego duża część tych instrumentów składa się z wielu odrębnych wibratorów . Idiofony ze względu na sposób wywołania wibracji dźwięku dzielą się na:
- uderzane - pałeczką, prętem, dłonią, zderzane ze sobą bądź potrząsane (np. gongi),
- zderzane o siebie - (np. talerze),
- pocierane - smyczkiem, szczotką lub dłonią (np. harfa szklana),
- dęte (stroikowe) - w których drgania wibratora wywołane są przepływem powietrza wytwarzanego ustami bądź miechem (np. harmonijka ustna),
- szarpane - wypustkami mechanizmu lub dłonią (np. pozytywka).
Zależnie od kształtu wibratora wyróżnia się idiofony:
- płytowe - (np. talerze, gong),
- sztabkowe - (np.czelesta).
- rurowe - (np. dzwony rurowe),
prętowe - (np. trójkąt)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz